فصل چهارم سریال Invincible با وعده ی هیجان و تاریک بودن منتشر شد و قراره در مارس 2026 منتشر بشه و سازنده ها این فصل رو بزرگتر، ترسناکتر و شدیدتر از فصل های قبلی توصیف کردن.
این سریال، با امتیاز 8.7 با مشارکت بیش از 290 هزار رای کاربری، یکی از کارهای محبوب و تحسین شده ی سایت IMDb به حساب میاد. نقدها هم معمولا روایت تاریک، شخصیت پردازی عمیق و خشونت واقع گرایانه ی انیمیشن رو تحسین کردن.

بعد از انتشار فصل اول و دوم، این انیمیشن بابت استقبال زیاد، برای چند هفته وارد لیست 250 اثر برتر شد ولی چون این لیست براساس امتیاز و تعداد رای دهنده های فعال تنظیم میشه، کم کم از این لیست خارج شد. ولی طبیعتا هنوز امتیاز بالایی داره.
این سریال برای اولین بار در سال 2021 منتشر شد و براساس کمیک های رابرت کرکمن ساخته شده و جزو انیمیشن های بزرگسال به حساب میاد.
مجبوبیت این انیمیشن کمی برام عجیب هست چون محتواش به نظرم آشفتگی زیادی داره. بیشتر شبیه کارهای نمایشی ای هست که امضای خاصی درست نمیکنن اما در زمان انتشارشون، میتونن بازارگرمی کنن و پشتشون یه نوع شو رانر حرفه ای هست.
اینویسیبل پر از پرش های زمانی، تغییر لحن و لحظه های شوکه کننده است و هر فصل، سعی میکنه با تیزرهای جالب، استفاده از صداپیشه های معروف و وعده ی شدت بیشتر صحنه ها منتشر بشه که باعث میشه سریال در لحظ بدرخشه ولی لزوما وقتی به سراغش میری، خیلی معمولی تر جلوه میکنه.

سریال معمولا در شاخص محبوبیت روزانه بالا میره یعنی مردم در لحظه جذبش میشن ولی شاید در حافظه ی بلند مدت، جای خاصی براش نسازن.
تا آخر فصل سوم سریال اینویسبل، شخصیت اصلی یعنی مارک گریسون، به مرحله ای رسیده که هویتش بین قهرمان، قربانی و تهدید بالقوه، معلق مونده.
در فصل اول، معصوم و مقاوم بود ولی در فصل دوم، با دشمن های پیچیده تری رو به رو شد و در آخر مارک ناخواسته باعث مرگ لوی شد و این اتفاق، احساس گناه و تردید اخلاقی زیادی رو درونش ایجاد کرد.
در فصل سوم، درست مشخص نیست که اون یه قهرمانه یا ضد قهرمان. مارک در فصل سه، قوی تر میشه ولی این قدرت با خشونت بیشتر همراه هست و بعضی از منتقدا عقیده دارن مارک داره به ویلن داستان خودش تبدیل میشه چون گاهی برای نجات بقیه، دست به کارهای تندی میزنه که غیر قابل دفاع هستن. با اینکه هنوز وجدانش فعال هست ولی مرزهای اخلاقیش در حال کمرنگ شدن هستن.
مارک لزوما اون قهرمان معصوم فصل اول نیست و درگیر انتخاب های سخت تری شده.

مارک گریسون یا اینویسبل یک شخصیت کاملا اورجینال و تازه خلق شده است و برای اولین بار در یک پیش نمایش 5 صفحه ای در شماره ی 102 کمیک ساویج دراگون در آگوست 2002 ظاهر شد و بعدش در شماره ی اول کمیک اینویسبل در ژانویه 2003 به طور کامل معرفی شد.
شخصیت مارک به دست رابرت کرکمن و کوری واکر خلق شد که ممکنه اون ها رو به عنوان خالقین دنیای The Walking Dead هم بشناسید. مارک در دنیای کمیک های ایمیج کمیکز زندگی میکنه و این فضا برخلاف مارول یا دی سی، به نویسنده ها اجازه میده مالکیت شخصیت ها رو حفظ کنن، یعنی مارک از اول برای ساختن یک دنیای جدید خلق شده و به خودی خود لزومی نداره که به دنیاهای کمیکی دیگه ملحق بشه.
فرق مارک با قهرمان های مارول و دی سی اینه که مثل شرکتش به استقلال اهمیت میده و عمدتا ابزار دست بقیه نمیشه.
ابرقهرمانا عمدتا به صورت گروهی، سازمانی یا ایدئولوژیک کار میکنن و شاید همین هم سبب محبوبیتشون میشه چون کار گروهی، تصویری از قدرت و رفاه و داشتن حس تعلقه ولی زندگی امثال مارک، پر از حس تنهایی و ناامنی هست.

اما بیاید نگاهی به انتقادات پرتکراری که تا امروز نسبت به این داستان مطرح شده بندازیم. خیلی از هوادارا گفتن که فصل سوم نسبت به فصل های قبل، ازنظر بصری ضعیف تر شده. حرکت های کند، طراحی ساده تر و کاهش جزئیات، باعث نارضایتی بیننده ها شده. بعضیا احساس کردن که روایت فصل سوم بیش از حد کشدار و کند پیش میره و لحظه های پرتنش کمتر شدن و تمرکز روی دیالوگ های طولانی باعث افت ریتم شده.
بعضی ها عقیده دارن که سریال در ترکیب سبک ها دچار آشفتگی میشه و این باعث شده بعضی قسمت ها حس ناهماهنگی داشته باشن.
با وجود اینکه رفته رفته، شخصیت مارک پیچیده تر شده، ولی بعضی شخصیت های فرعی گاهی سطحی یا ناپایدار به نظر میرسن و بعضی از منتقدها به این موضوع اشاره کردن که خشونت سریال بعضا فقط برای شوکه کردن استفاده میشه و تاثیر خاصی روی پیشبرد داستان نداره.

پایان بندی
چیزی که من دنبالش بودن، انتقادات ایدئولوژیک و سیاسی بود و در این مورد، به چیز خاصی نرسیدم. این نظرها خیلی پراکنده و محدود بودن. در این مورد، شخصیت امنی من و امپراتوری ویلتروماین به عنوان نماد نوعی فاشیسم زیستی شناخته شده و این منطق، قتل، سلطه و حذف ضعیف تر ها رو توجیه میکنه و سریال گاها بدون نقد مستقیم، این منطق رو نمایش میده. که البته این انتقاد مطرح شده، زیاد توجیه پذیر به نظر نمیرسه.
عدم موضع گیری این سریال دربرابر ساختارهای قدرت و صرف نشون دادن خشونت، باعث دریافت بازخورد منفی شده، مثلا سازمان Cecil یا دولت آمریکا در این سریال، گاهی رفتارهای مشکوک دارن ولی سریال موضع روشنی نمیگیره.