درگیرِ زخم پاک‌نشدنیِ فقدان و اندوهی خاموش، «ماریا»ی غم‌چشم و همسر寡‌حرفش «اینگوار» در مزرعه‌ی گوسفندداری‌شان، در دلِ مناظر خشن، دورافتاده و بادخیز کوهستانی ایسلند، در کار طاقت‌فرسا و برنامه‌ای سخت به دنبال آرامش‌اند. سپس، زمانی که رابطه‌شان در آستانه فروپاشی است، رخدادی غیرقابل توضیح اتفاق می‌افتد و ناگهان خوشبختی دوباره بر خانه‌ی تاریک آن‌ها سایه می‌افکند. اما همان‌طور که پایانی دردناک سرآغاز تولدی تازه می‌شود، برادر ناآرام اینگوار، «پتور»، به مزرعه بازمی‌گردد و آرامش شکننده و تازه‌یافته‌ی ماریا و اینگوار را تهدید می‌کند. با این حال، موهبت‌های طبیعت بهایی می‌طلبند — و این پرسش پیش می‌آید: ماریا و اینگوارِ سرخوش، تا کجا حاضرند در راه عشق پیش بروند؟

آمریکایی‌ها و متحدان ناتو متعهد شده‌اند تا ۳۱ اوت افغانستان را ترک کنند. در همین حال، حملهٔ طالبان با سرعتی پیوسته به‌سوی شهر پیش می‌رود. در حالی که نیروها در حال آماده‌سازی برای خروج بودند، خانوادهٔ نَزَنی هنوز در حال انکار واقعیتی بودند که در شُرف وقوع بود...

فیلم «من غول‌ها را می‌کشم» داستان دختری ۱۲ ساله به نام باربارا ثورسون است که برای فرار از واقعیت زندگی دشوارش، به دنیای تخیل و جادو پناه می‌برد؛ جایی که او با غول‌های عظیم می‌جنگد. خانواده‌اش او را درک نمی‌کنند، هم‌سن‌وسال‌هایش دوستش ندارند و معلمانش نیز از رفتار عجیب او کلافه‌اند. تنها کسی که تلاش می‌کند به او نزدیک شود سوفیا است، دختری هم‌سن او که به تازگی به شهر آمده و قصد دارد با باربارا دوستی کند.

این فیلم بر اساس رویداد واقعی سال ۱۹۶۹ ساخته شده است. سناتور تد کندی هنگام رانندگی از پل مشهور چاپاکوئیدیک منحرف می‌شود و منجر به مرگ مری جو کوپنشن، استراتژیست سیاسی جوان و از نزدیکان خاندان کندی، می‌شود. این حادثه نه تنها زندگی او را گرفت، بلکه مسیر سیاسی تد کندی و تاریخ ریاست‌جمهوری آمریکا را نیز تغییر داد. کارگردان جان کوران و نویسندگان اندرو لوگن و تیلور آلن با تکیه بر اسناد رسمی و تحقیقات آن زمان، نفوذ خاندان کندی و فشارهای سیاسی و اجتماعی را به نمایش می‌گذارند.