حوالی 20 آوریل، گزارش کوتاهی از گاردین درمورد دیزنی منتشر شد که این مطلب، لزوما ترجمه‌ی گزارش مذکور به حساب نمیاد و صرفا منبع الهام قرار گرفته یا بهتره بگم یه واکنش یا یه کامنت زیادی طولانی در مورد همچین گزارشیه.

خلاصه ی گزارش اینه که دیزنی روی فرمول های موفق و تکراری تمرکز داره و یه تنه باعث کاهش خلاقیت در سینمای مدرن شده. بلاک باسترهای دیزنی، بیشتر سمت فرانچایزهایی رفتن که سعی دارن جاهای خالی بین داستان های قدیمی و محبوب رو پر کنن. یعنی دیزنی از محدوده ی امنش خارج نمیشه و ترجیح میده از همون اتمسفر و شخصیت های محبوب قدیمی استفاده کنه و ازشون پول دربیاره.
مشکل نویسنده اینه که این رویه ی دیزنی، نوعی کنترل بر فرهنگ به واسطه ی تجارت به حساب میان و متنشو با توضیح خیلی کوتاهی تموم میکنه. یعنی توضیح نمیده که محتوای این داستانا دقیقا چه مشکلی داره؛ مطالب دیگه ای که از این نویسنده دیدم هم همینطوره و صرفا میگه این کار سطحیه، کاریزما نداره و از این صحبتا.
محصولات مذکور، بعضا فروش خیلی خوبی دارن و کاملا جبران کننده ی هزینه ای هستن که براشون شده. سرویس استریم دیزنی هم به نوبه ی خودش تونسته رشد قابل توجهی داشته باشه و آخرین بار اعلام کرد که بیشتر از 120 میلیون مشترک داره.

آدما به نوستالژی و کاراکترهای محبوب قدیمی علاقه دارن و این شرکت، از عنصر نوستالژی به شکل خیلی خوبی استفاده کرده. فرانچایزهایی که جزئیات و حواشی داستان های محبوب قدیمی رو زنده میکنن، حتی اگر با هوش مصنوعی هم ساخته بشن می تونن توجه خیلی از طرفدارای بالقوه رو جلب کنن و صرفا بازگو کننده ی یه فیلمنامه ی جدید نیستن بلکه هر بار ظاهر شدنشون به معنی زنده شدن دوباره ی یه سناریوی قدیمی و محبوبه.

منتقدا نمی تونن تعیین کنن که نوع خاصی از آثار هنری تولید نشن، بخصوص درمورد آثار سینمایی که می تونن سود مالی زیادی داشته باشن. کسایی که دنبال اصالت هستن، دارن جای اشتباهی دنبالش میگردن. چیزی که بهش میگن اصالت، بیشتر توی سینمای مستقل پیدا میشه و نمیشه چندان از یه شرکت بزرگ انتظار داشت که درمورد ایده های به شدت بکر و آزموده نشده ریسک کنه تا ببینه آیا به فروش میرسن یا نه.
دیزنی بیشتر از مدیریت و شنایایی فیلمسازا و نویسنده های مستقل، مهارت خودشو در زمینه ی ساخت کارای پر از جلوه گسترش داده و شاید دلیل اینکه به قول بعضیا از اصالت فاصله گرفته همین باشه.
گرچه حدس میزنم چیزی که باعث انزجار منتقدا شده، خوده محتوای محصولات دیزنیه و تشریح اینکه این قبیل محتوا دقیقا چه مشکلی دارن، به مراتب مفیدتره تا اینکه به شکل غیر مستقیم، بخوان کارای با اصالت تولید بشه.

چیزی که منزجرم میکنه همینه که منتقدا معمولا تحت تاثیر فضای غالب بر رسانه ها هستن و حتی سخت گیرترین منتقدای زنده هم معمولا با نوعی رودروایسی مینویسن و به طور مستقیم، محتوای داستانای سینمایی رو نقد نمیکنن.